Vanaf mijn eerste seizoen als bijenhouder in 2014 ben ik op zoek naar een eigen manier van imkeren. Daarbij heb ik 2 belangrijke uitgangspunten:
1. Ik wil zo weinig mogelijk doen;
2. Ik wil de bijen zo weinig mogelijk verstoren.
Dan volgen nog een paar minder belangrijke uitgangspunten, namelijk:
3. Ik wil geen zwermen;
4. Wel bijenproducten kunnen oogsten;
5. Zo natuurlijk mogelijk in een spaarkast;
6. Regionale bijen;
7. Varroa tolerant en/of resistent zonder bestrijdingsmiddelen.
Om dit te bereiken wil ik dit seizoen over gaan op bijenhouden in honingkamers. Het idee is door steeds een honingkamer onderop te plaatsen, krijgen de bijen in stapjes steeds genoeg ruimte om door te ontwikkelen.
Bij de honingoogst wordt steeds de bovenste kamer weggehaald. Deze wordt geslingerd en uitgesmolten. Hierdoor kan gedurende het seizoen 2 honingkamers vervangen worden. Dat is de helft van het ratenbestand.
In theorie wordt raat niet ouder dan een jaar en is daardoor de ziektedruk laag. Bijen zijn vitaler, doordat ze meer raat kunnen bouwen.
De bijen laat ik zelf raat bouwen, zodat ze zelf beslissen wat nodig is. De raampjes worden niet verplaatst, zodat de natuurlijke volgorde (Y) gehandhaafd blijft. Dit verlaagd de zwermneiging.
Mocht er toch zwermneiging ontstaan en dat is heel natuurlijk, dan maak ik een tussenaflegger zonder moer. Wanneer deze voldoende gevuld is met honing wordt deze geslingerd en uitgesmolten. De bijen van de tussenaflegger gaan weer het volk in.
Onderstaand een foto van het werkschema. De bijenkasten staan nu op 1 broedkamerbak. De overgang naar honingkamers wordt opgelost door in dit seizoen een tussenaflegger te maken met de broedkamer. Na het slingeren en smelten van de broedkamerramen staan de bijenvolken vanaf dat moment op honingkamers.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.